انسان دو دهان دارد: یكى گوش كه دهان روح او است و دیگر دهان كه دهان تن او است.

این دو دهان خیلى محترم‏اند. انسان باید خیلى مواظب آن‏ها باشد.

یعنى باید صادرات و واردات این دهنها را خیلى مراقب باشد.

آن‏هایى‏كه هرزه خوراك مى‏شوند، هرزه كار مى‏گردند.

كسانى كه هرزه شنو مى‏شوند، هرزه گو مى‏گردند.

وقتى واردات انسان هرزه شد، صادرات او هم هرزه و پلید و كثیف مى‏شود.

یعنى قلم او هرزه و نوشته‏هایش زهرآگین خواهد داشت.

حضرت وصى، امیرالمؤمنین، علیه السلام فرمود: عمل نبات است و هیچ نبات از آب بى‏نیاز نیست و آب‏ها گوناگون‏اند.

هر آبى كه پاك است، آن نبات هم پاك و میوه‏اش شیرین خواهد بود;

و هر آبى كه پلید است، آن نبات هم پلید و میوه او تلخ است.

خود عمل، حاكى است كه از چه آبى روییده شده است.

منبع: مجله پرسمان