بسم الله الرحمن الرحیم

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صَابِرُوا وَ رَابِطُوا وَ اتَّقُوا اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

لغات، كلمات، واژگان!

گاهي وسيله­ ي ارتباط؛ گاهي خطرناك­تر از سلاح هاي جنگي؛

گاهي ملعبه­ اي بي­فايده و گاهي جرقه­اي در خلق ايده­اي بي­ نظير؛

دنيايي پررمز و راز كه هر روز دريچه­ اي به دنيايِ مفاهيمي تازه ­تر مي­ گشايد؛

دريايي از معاني كه مفاهيم بسياري در بردارد!

شايد هر روز و هر لحظه از اين كلمات، انواع و اقسام استفاده­ ها را بكنيم؛ اما كم­تر شده كه از درياي معانيشان جرعه­ اي آب بنوشيم؛ گاهي ساده از كنارشان مي­گذريم، غافل از آن­كه در پس اين سادگي، دنيايي از معاني نهفته است.

يكي از اين كلمات كه شايد در همين متن بارها از آن استفاده كرده­ايم، كلمه­ ي «ربط» است. از كلمه­ ي ربط معاني بستن، گره زدن، محكم كردن، متصل شدن، پيوند زدن، مداومت و مواظبت كردن به دست مي­آيد.[1]

گويا اين كلمه بار سنگيني را به دوش مي­كشد و وظيفه دارد مفاهيم بزرگي را منتقل سازد.

بي­شك، بارها و بارها معناي ظريف اين كلمه را چشيده و ديده­ايد:

در پيوندي قلبي ميان شما و مادرتان؛

در نگاه كبوتري كه بر دهان جوجه­ هايش غذا مي­گذارد؛

در اين دنياي ارتباطات؛

در سكوت پر تلاطمِ مرگ عزيزي، در ميان هياهوي گريه­ ي بازماندگان؛

و در لابه­لاي كلمات قرآن:

﴿ يا اَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا…﴾[2]: ﴿ اي اهل ايمان صبر پيشه سازيد و يك­ديگر را به صبر سفارش كنيد و مرابطه نماييد…﴾

ائمه عليهم­ السلام، چه زيبا معاني ژرف اين واژه را صرف مي­كنند! مرابطه يعني ايجاد پيوند، پيوند محبت، پيوند اطاعت با امام منتظَر.

اي اهل ايمان! صبور باشيد و هم­ديگر را به صبر سفارش كنيد و در اين غوغاي غيبت، در پيوند با امام­ زمانتان مداومت كنيد و معاني ربط را صادق سازيد؛ ريسمانِ ولايت را گره بزنيد؛ محكم كنيد؛ بر آن مداومت كنيد و مواظبش باشيد.

در اين ولوله­ ي آخرالزمان و حربه­ هاي مختلف دين­ گريزي و شب­ هاي غفلت از مولا و در اين سال­هاي سكوت كه دين داري به مثال نگه داشتنِ آتش در كف دست است، خداوند براي اهل ايمانش يك رهنمود مهم گذاشته است:

مرابطه با امام منتظر!

و امروز، در عصر ِآشوب و غوغا كه انسانِ با ايمان، به سرعت ِيك چشم بر هم زدن، ايمان از كَفَش مي­رود،

يگانه طريق نجات اين است:

مواظبت و مداومت در توسّل و توجّه به امام­ عصر عليه­ السلام!

مبادا كه روزي و شبي بي یاد ِ آن حضرت بگذرد!

نكند لحظات عمرمان در فراق آن عزيز، سپري شود كه شيطان مدام درصدد است تا رشته­ ي مرابطه با امام زمان عليه­ السلام را بگسلد.

يك چشم زدن غافل از آن شاه نباشيد شايد كه نگاهي كند، آگاه نباشيد

[1]. سيد علي اكبر قرشي، قاموس قرآن (ذيل كلمه­ ي ربط)

[2]. آل عمران(3): 200